Er was er één jarig

Het was feest in huize Smartman, Gerrit, onze eerste kat (ons kindje zeg maar), was afgelopen 15 november alweer 2 jaar bij ons en dat hebben we gevierd. Maar eerst tijd voor een achtergrondverhaal.

Ik neem jullie mee terug naar het jaar 2013. Joyce en ik hebben net het contract getekend voor een huurhuis in Leeuwarden, onze eerste eigen stek. De voorwaarden van de overeenkomst zijn duidelijk: geen wiet verbouwen in het huis, het huis niet onderverhuren aan arbeidsmigranten of dergelijke en tot slot geen huisdieren. Te zijner tijd waren Joyce en ik druk met studeren en het op en neer reizen naar het pittoreske Zeewolde. Nu waren er veel weekeenden waarin Joyce of ik alleen in Leeuwarden achterbleef. Een koude, eenzame tijd.

Joyce zag op Facebook een advertentie dat iemand zijn kat weg moest doen en een goed onderkomen voor het beestje zocht. Splif was de kat in kwestie. Een grote zwarte, avontuurlijke kater, die niet bang was voor andere katten en dat ook duidelijk kenbaar maakte. Splif was wel een echte mensenvriend, en gek op knuffelen. Joyce was spontaan verliefd op de jonge, donkere, goedgebouwde kater. Dat merkte ik vooral door de 10.000 smeekbedes en foto’s van Splif. Na goed nadenken en alles besproken te hebben (met het huurcontract nog in ons achterhoofd, waarin duidelijk staat dat we geen huisdieren mogen houden) hebben we besloten dat Splif onze zwarte God zou gaan worden. Wel hebben we uiteindelijk besloten Splif om te dopen tot Gerardus Gerrit (ofwel Ger).  

In de tijd in Leeuwarden hebben we een heleboel leuke avonturen gehad met Ger. Hij was ons lichtpuntje in het eenzame weekeinde. Wel was het altijd spannend als de deur weer open ging, want Ger moest per slot van rekening binnen blijven. Niemand mocht afweten van ons dubbelleven (overdag een samenwonend koppel en ‘s nachts een samenwonend koppel die illegaal onderdak bood aan een kat). Na een kleine acht maanden wonen met een verstekeling, besloten we dat het voor Ger en voor ons beter was om terug te verhuizen naar Zeewolde. Ger gaf namelijk aan dat hij graag naar buiten wou en muizen en vogels wou vangen. Zeewolde was het walhalla voor Ger, veel bosjes, grasvelden en beestjes die hij kon vangen. De verhuizing liep voorspoedig (op een ongeluk na, waar Joyce en Ger tegen de vangrail belande, omdat Joyce de nieuwe Max Verstappen dacht te zijn, gelukkig liep het allemaal goed af. Behalve voor Matthijs waar we veel te vroeg afscheid van hebben moeten nemen. R.I.P. Matthijs). Ger mocht tijdens de verhuizing bij Wouter wonen, de vader van Joyce. Daar kreeg hij drie nieuwe kattenvrienden, die hij liever niet had gehad, Ger klikte nog steeds niet echt met andere katten en zeker niet in een vreemde omgeving. Zodra alles verhuisd was hebben we Ger gelijk welkom geheten in zijn nieuwe woning. En een paradijs was het voor Ger, knuffels en aandacht en vrijheid (want hij mocht eindelijk naar buiten) zo ver als zijn kattenblik kon reiken.

Ger was gelukkig en Joyce miste nog een maatje naast de twee harige mannen die haar leven inmiddels rijker was. Foto’s van een kitten deed ons, ons nieuwe huisgenootje welkom heten: Teun. (hierover een andere keer meer). Na Teun kwam Nala en zo kwam Ger zijn grootste wens in vervulling, samenwonen met nog twee andere katten. Uiteindelijk zijn Teun en Nala geaccepteerd door Ger als vulling voor het  huis.

Het voordeel is dan wel, dat we Ger zijn verjaardag altijd in gezelschap kunnen vieren. Terug naar 15 november 2015. Ger is twee jaar deel van huize Smartman en omdat Ger dus geadopteerd is, alhoewel hij wel erg op zijn adoptie ouders lijkt (haren van mijn en het humeur van Joyce) hebben we besloten Ger zijn vierde verjaardag te vieren op zijn adoptiedag. Alles werd uit de kast getrokken, Joyce heeft cakjes gebakken (meer omdat ze daar zin in had en niet vanwege zijn verjaardag) maar goed het idee was er. Zelfs tante Nikki en adoptie-oma Bianca waren even langs geweest. Om zijn verjaardag af te sluiten is Ger ‘s avonds nog even met zijn minderjarige onderdanen de hort op geweest. Kortom, Ger heeft lekker de beest uitgehangen en zoals elke verjaardag van een tiener eindigt Ger zijn verjaardagsfeest ook op dezelfde manier: gebroken met een kater.