JA JA, WE LEVEN NOG!

Hoi. Huize Smartman staat (zoals jullie misschien al wel door hadden…) nogal op een laag pitje. Een heel laag pitje. Het pitje is niet eens aan, zo laag staat’ie. Dus, daarom nu even een overzicht. Normaal hebben mensen een weekoverzicht, maar dit is meer een jaaroverzicht. Wees niet bang, ik ga niet elke dag van het jaar bespreken, maar wel de belangrijkste punten.

Haar
Allereerst wil ik het graag hebben over mijn haar. Zo’n anderhalf jaar geleden toen ik nog fanatiek sportte (op het sporten kom ik later terug, rustig maar), zag ik tijdens het fietsen of hardlopen in de sportschool op het tv-schermpje van het desbetreffende toestel vaak Taylor Swift voorbijkomen met het liedje Blank Space. Zij heeft kort haar tot boven haar schouders. Terwijl ik mezelf in het zweet werkte, bedacht ik me elke keer hoe goed haar dat stond en daarom wilde ik ook kort haar. Niet veel later maakte ik een afspraak bij de kapper en liet mijn haar kortwieken á la Taylor Swift. (Ik klink nu echt als een 16-jarige groupie terwijl ik niet eens fan ben van Taylor). Ik was welgeteld anderhalve week blij met mijn korte coupe, en toen verlangde ik alweer terug naar mijn lange lokken. Ik besloot me er niet te druk om te maken en alleen vurig te hopen dat mijn haar snel weer terug zou groeien.
Ruim een jaar later was ik helemaal niet meer bezig met mijn haar, totdat ik iemand voorbij zag komen die extensions had laten zetten. Dat wilde ik ook! Ik had geen idee hoe ik dit aan moest pakken en besloot simpelweg te Googlen en schrok me de tering. Sommige kapsalons vroegen een vermogen voor het zetten van extensions. Voor die prijs had ik een tweedehands Ferrari kunnen kopen. Ik besloot het van me af te zetten en nog een jaartje te sparen voor mijn nephaar. Totdat ik een meisje in Noordwijk tegenkwam die extensions zette tegen een schappelijke prijs en waarvoor ik geen lening voor de rest van m’n leven af hoefde te sluiten. Ik besloot een afspraak te maken en wist meteen dat ik dit wilde. De chick is goed in wat ze doet (en superknap en aardig en heel sociaal en heeft supervette tattoos. #goalzzz) en het ziet er ook echt mooi uit. Het is net echt! Zie hieronder het resultaat. Ik ben nog nooit zo blij geweest! Elke 2 á 3 maanden ga ik terug om ze weer omhoog te laten zetten, maar dat is het meer dan waard.

IMG-20160903-WA0002_1480265215924

Tattoos (Mam, het lijkt me verstandig dat je dit stuk tekst even overslaat)
Dit jaar heb ik er twee nieuwe aanwinsten bij laten zetten. 1 op m’n bovenbeen (zie onderstaande foto) met de tekst ‘Don’t ever let your mind stop you from having a good time’ en een ananas op de zijkant van m’n voet. Van die laatste heb ik nog geen foto omdat deze nog moet genezen en de kleuren nu nog heel grauw zijn. Beide tatoeages zijn gezet door de nicht van Milan. Handig om een tattoo-artiest in de familie te hebben! Ze doet het echt heel goed, is heel geconcentreerd en denkt met je mee. Dat is superfijn.
Ik heb al minstens drie ideeën voor nog meer tattoos én ik wil de andere op mijn bovenbeen nog steeds een keertje aan laten passen. Eerst de loterij winnen vrees ik, voordat ik dit allemaal waar kan maken. Mijn moeder onterft me als ik er nog meer neem. En Milan vraagt elke keer: ‘Dit is de laatste hé?’ Voor dit jaar wel, ja.

PhotoGrid_1472556422660_1480265217626

Nieuwe vrienden
We zijn op stap geweest met AfroJack, hebben een beetje gehangen met Obama en zijn op de koffie geweest bij Wim-Lex en Maxima.
IMG-20160924-WA0077_1480265215272IMG-20160924-WA0028_1480265215573IMG-20160924-WA0060_1480265215397

Geintje natuurlijk. Voor het eerst in ons leven zijn we bij Madame Tussauds geweest. Best wel leuk, maar niet iets wat je elke week doet.

Haal eens wat hooi van die vork af, man
De zomer was een drukke zomer op het gebied van werk. De chefkok viel wegens persoonlijke omstandigheden weg en is vier maanden uit de running geweest. Alles is nu gelukkig weer goed en hij begint het werken langzaamaan weer op te bouwen en ik ben er ook echt trots op dat hij al zo snel weer op de been is, maar in de zomer hebben mijn 2 collega’s en ik heel veel werk op moeten vangen. Uiteraard hebben we dat met liefde gedaan, want dat zou hij andersom ook voor ons gedaan hebben. Het was alleen een hele drukke periode. Ikzelf heb daar echt iets aan overgehouden. Voorheen sportte ik 4 dagen per week, ging ik ‘s avonds in de weekenden nog wel eens uit, of gingen Milan en ik nog wel eens spontaan iets doen, ergens eten of naar de film. Het is er ingeslopen, maar ik had steeds minder fut en energie, ik kwam moeilijk in slaap, kwam moeilijk mijn bed uit, was de hele dag moe, had huilbuien, vreetkicks en werd weer geïrriteerder en negatief. En dat terwijl ik zo goed op weg was om een blij, vrolijk en positief persoon te zijn! Ik ben er voor naar de dokter geweest toen het me allemaal te veel werd. Mijn hart en bloed werden gecheckt maar er was niks te vinden. Volgens de dokter nam ik te veel hooi op mijn vork en moest ik meer rust en tijd voor mezelf nemen. Ik zat tegen een burn-out aan. Dat kwam wel even binnen. Normaal ga ik gewoon door en vind ik mezelf wel weer terug, maar in dit geval dus niet. Ik heb twee weken vakantie opgenomen om tot rust te komen en tijd voor mezelf in te lassen. Het enige wat ik die twee weken gedaan heb is het huishouden en heel veel koken. Van koken (zonder dat er enige druk bij komt kijken!) word ik heel ontspannen. Ik merk dat ik nog steeds moe ben en moeilijk in slaap kom, maar het is al minder dan voorheen. Over een week pak ik het sporten weer op en hoop ik langzaamaan, op eigen kracht, weer op te krabbelen.

IMG-20160828-WA0060_1480265216626
Dit zijn brandblaren vanwege de stress die het werk met zich meebrengt. Het zijn nu littekens geworden en zullen mij er nog lang aan herinneringen hoe druk het was deze zomer, maar ook hoeveel ik eigenlijk kan zonder dat ik het van mezelf wist.

 

De Grillende Keukenmeid
Bloggen is iets wat ik van jongs af aan al doe. Meestal is het een persoonlijke blog, zoals deze, maar omdat ik koken nu ook echt heel leuk begin te vinden en er steeds beter in word, heb ik De Grillende Keukenmeid opgericht. Het is echt mijn kindje. In juli kwamen we met het idee. Normaal wil ik dan alles meteen online hebben en meteen beginnen, maar nu besloot ik eerst dingen voor mezelf te bedenken. Wat wil ik, hoe wil ik het, hoe ga ik het aanpakken, enzovoort. Ik ben ruim vier maanden bezig geweest met het bedenken, uittypen en fotograferen van recepten en ik ben heel trots op het resultaat. Een hele lieve ex-collega heeft zelfs een heus logo gemaakt! Benieuwd? Kijk dan even op www.degrillendekeukenmeid.nl en like ‘t op Facebook en Instagram.

2016-11-04 10.48.38_1478252971424
Dit recept van gegrilde pizza moet nog online komen, maar jullie als die-hard Huize Smartman-lezers krijgen een exclusief voorproefje! (klinkt cool hé?)

Overigens ga ik ook nog iets verschrikkelijks doen, iets waar ik echt zó zenuwachtig voor ben! Ik ben met De Grillende Keukenmeid genomineerd voor de Media Markt Foodcontest en mag op 10 december koken voor publiek. Je krijgt een Hello Fresh-box zonder dat je van te voren weet wat erin zit, en daar moet je dan iets moois en lekkers van koken. 6 mensen gaan door naar de finale op 18 december, welke ook gefilmd wordt… Wereldfaam heer ai kom. Toen ik de mail kreeg dat ik mee mocht doen, wilde ik het eigenlijk afwijzen omdat dit niks voor mij is. Ik heb besloten het toch te gaan doen, omdat ik mijn grenzen moet verleggen vind ik zelf. Wordt ongetwijfeld vervolgd!

Propedeuse
Even een shoutout naar Nikki, mijn fantastische zusje die als enige ooit van de familie haar propedeuse heeft behaald en dat bijna cum laude! Ik ben zo trots!

20161027_193546_1480265214566

Bijna 30
Afgelopen dinsdag was ik jarig. Ik haat verjaardagen (aandacht), net zoals dat ik ouder worden haat (dood). Die twee gaan in dit geval dus heel goed samen. Milan nam me mee naar Night of the Proms, waar Tom Chaplin (zanger van Keane) ook optrad. Die man heeft mij, samen met z’n band, door mijn hele jeugd heen geholpen dus het was echt een fantastisch cadeau. Gisteren zijn we ook nog voor m’n verjaardag naar het kattencafé (foto) geweest en hebben we ‘s avonds in Amsterdam gegeten bij Jackson Dubois waar ze zowel vegan- (FEEST) als vleesgerechten hebben. Konden Milan en ik gewoon moeiteloos samen uit eten, zonder dat Milan mee moet naar een stoffig tentje en zonder dat ik moeilijk moet doen en alleen een blaadje sla zit te herkauwen terwijl Milan voor mijn neus een schnitzel van anderhalve meter weg zit te werken. En ja, het was in Amsterdam. Altijd als we in Amsterdam zijn, vind ik het moeilijk om weg te gaan. Ik hou van Amsterdam. Geef mij maar Amsterdam. Geef mij maar een huis in Amsterdam. Geef mij dan ook maar meteen de winst van de Staatsloterij en de inhoud van alle geldautomaten, want dan pas kun je daar een fatsoenlijk huis betalen…

20161126_151349_1480265213862

Verder
Verder ben ik druk aan het solliciteren maar kan ik vrij weinig en word ik nergens aangenomen, is mijn overgrootoma geheel onverwachts op 91-jarige leeftijd overleden, zijn we een weekendje naar Gent geweest en heb ik mijn winterse, thuiswerkbijbaantje weer opgepakt. (Mocht je willen weten wat dat is en zoek je ook gezellig thuiswerk om de winter door te komen? Bel me.)

OH JA EN DINSDAG GAAN WE NAAR HET CONCERT VAN NOTHING BUT THIEVES. ZOVEEL ZIN IN OMG. En zaterdag vieren we Sinterklaas, maar ik moet nog aan mijn surprise beginnen. Ik heb net twee dagen geleden geleerd hoe papier marché (Ofzo?) werkt, dus dat wordt nog wat… Wordt niet vervolgd, maar wordt waarschijnlijk uit het raam gegooid.

Mochten er nog vragen zijn na het lezen van dit fantastische en overzichtelijke nieuwsoverzicht, schroom dan niet om deze te stellen. Kusjes en fijne avond.